De onbetwiste hoofdrolspelers van het lenteseizoen, bonen zijn een waar elixer van goedheid en gezondheid. Ze zijn rijk aan vezels, eiwitten en minerale zouten en zijn goed voor het hart, de geest en het lichaam. Om er rauw van te genieten, wanneer ze malser en zoeter zijn, of gekookt, in recepten van de boerentraditie: laten we samen de eigenschappen, voordelen en toepassingen van deze geweldige peulvrucht ontdekken.
De onbetwiste koninginnen van de lente, bonen behoren tot de meest veelzijdige peulvruchten : vol waardevolle voordelen voor je lichaam en hoofdrolspelers van vele recepten. Vers van de eerste oogst, vers en zeer mals, zijn ze ideaal voor het verlevendigen van plein-air lunches en picknicks: ze onthullen hun zoetere kant in de combinatie van gerookt vlees en vooral, volgens de Toscaanse gewoonte, met verse pecorino (precies „baccellone“ genoemd voor dit specifieke beroep van hem). Na het koken daarentegen doen eenvoudige en rijke recepten, meestal behorend tot de boerentraditie of hedendaagse en creatieve herinterpretaties, ze herleven.
Waar komen bonen vandaan?
De gewone boon , oorspronkelijk afkomstig uit Klein-Azië , behorend tot de familie Fabaceae , heeft een rechtopstaande kruidachtige stengel, weinig vertakt en tot 1 meter hoog. De vrucht is een grote afgeplatte peulvrucht, tot 30 centimeter lang, die deze smakelijke niervormige zaden bevat, van verschillende groottes en kleuren, afhankelijk van de variëteit.
De oogst vindt plaats van april tot juni. De meest gecultiveerde en wijdverspreide variëteiten op de markt zijn: „Superaguadulce“ met grote geelgroene zaden; „Aguadulce supersimonia“, die zeer lange en flexibele peulen heeft; „Reina mora“ met paars zaad; „Baggiana“, zeer wijdverbreid in Zuid-Italië.
Onder de oudste peulvruchten in Europa, de tweede alleen voor linzen, werden bonen op grote schaal geconsumeerd door zowel de Grieken als de Romeinen. Interessant feit: Aristoteles adviseerde het gebruik ervan, terwijl Pythagoras, de eerste belangrijke vegetariër van de westerse cultuur, zijn leerlingen verbood. Dit komt omdat de donkere vlekken van bonenbloemen werden beschouwd als symbolen van de aanwezigheid van de zielen van de doden en daarom als een teken van de hel.
Eigenschappen van
bonen Niet alleen lekker, maar ook een waar elixer van welzijn. In feite bevatten deze zeldzame peulvruchten uitstekende hoeveelheden plantaardige vezels en eiwitten (kwalitatief beter dan bonen). Ze bevatten weinig vet en zijn rijk aan water en zijn ook ideaal voor degenen die op hun figuur letten of een caloriearm dieet volgen (100 gram verse bonen leveren ongeveer 72 calorieën). Maar dat is nog niet alles: bonen zijn ook een uitstekende bron van minerale zouten , vooral ijzer, kalium, magnesium, koper en selenium, en vitamines (vooral vitamine A, K en foliumzuur).
Voordelen van
bonen Dankzij hun kostbare voedingsstoffen brengen bonen een aantal belangrijke voordelen met zich mee . Zij zijn:
Werkt tegen bloedarmoede. Bonen bevatten een goede hoeveelheid ijzer (ongeveer 1,55 mg per 100 gram), een essentieel mineraal voor het ondersteunen van de goede werking van het lichaam en het immuunsysteem;
Verwijder afvalstoffen en gifstoffen. Het hoge gehalte aan plantaardige vezels en water bevordert de darmmotiliteit en ondersteunt de nierfunctie. Om deze redenen blijken ze echte bondgenoten te zijn in geval van constipatie of het vasthouden van water;
Ze verlagen cholesterol . Het voordeel zijn altijd plantaardige vezels, waar bonen rijk aan zijn. In feite ondersteunen deze kostbare voedingsstoffen de cardiovasculaire gezondheid en stabiliseren ze het cholesterolgehalte in het bloed. Ze zouden vooral effectief zijn bij het verlagen van LDL-cholesterol, waardoor het optreden van pathologieën zoals hartaanvallen en beroertes wordt voorkomen;
Voorkom diabetes. De aanwezigheid van magnesium en, raad eens, vezels helpt de bloedsuikerspiegel te stabiliseren. Daarom wordt de consumptie van bonen aanbevolen bij diabetes of hyperglykemie;
Bescherm botten. Calcium en mangaan , deze laatste zijn essentieel om de functie van het zenuwstelsel, het endocriene systeem en het immuunsysteem te ondersteunen, ons skelet te beschermen en artritis en osteoporose te voorkomen;
Ze helpen de hersenen. Bonen, vooral de onrijpe, bevatten Levodopa, een voorloper van sommige stoffen die in de hersenen aanwezig zijn en essentieel zijn voor de gezondheid van het neurologische systeem (dezelfde stof is aanwezig als actief ingrediënt in de belangrijkste geneesmiddelen die worden gebruikt om de ziekte van Parkinson te behandelen);
Een uitstekende bron van eiwitten. 100 gram verse bonen bevatten ongeveer 5,2 gram eiwit. Hiervan is ongeveer 30% rijk aan lysine , een essentieel aminozuur dat belangrijk is voor het functioneren van het menselijk lichaam;
Perfect voor aan het aanrecht. Bonen die rijk zijn aan water en weinig vet en koolhydraten bevatten, zijn perfect geschikt voor mensen die een gezond dieet volgen of proberen af te vallen. In combinatie met een portie rijst of andere granen, bij voorkeur volkoren, krijgen we een complete en uitgebalanceerde maaltijd.
Contra-indicaties
Iedereen die lijdt aan favisme , een erfelijke ziekte , die de productie remt van een enzym dat nodig is om de negatieve effecten van sommige van de stoffen in deze peulvruchten te neutraliseren, moet absoluut vermijden ze te consumeren.
Gebruik in de keuken
Verse lentebonen , delicaat en heel zoet, kunnen rauw worden gegeten in combinatie met brood, salami of kaas; Ze zijn altijd vers en kunnen de hele zomer worden gegeten, maar gekookt .
Gedroogde bonen daarentegen moeten op natuurlijke wijze worden gekookt en voorgeweekt in water (16-18 uur voor mensen met schil, ongeveer 8 uur voor mensen zonder). Zowel verse als gedroogde peulvruchten kunnen worden gebruikt om macco te maken, een beroemde soep die typisch is voor de Siciliaanse traditie (er zijn zelfs versies uit andere regio’s van Zuid-Italië). Een directe afstammeling van puls fabata, een van de vele polenta’s waarop het Romeinse plebs aten, macco was het voedsel van de boeren die op het land werkten.
Een ander eenvoudig en rustiek gerecht is typerend voor de Apulische keuken: bonen en witlof. In deze modificatie combineert de zoete en karakteristieke smaak van de boon prachtig met de sterke en bittere smaak van witlof. Voor een gegarandeerd resultaat. Wil je iets frissers en lekkerder? Probeer deze pasta : slechts een paar ingrediënten om al het lekkers dat het seizoen te bieden heeft op tafel te brengen.